Picture of Anne Mirthe

Anne Mirthe

Delen
Picture of Anne Mirthe

Anne Mirthe

Wat heb ik geleerd van JL Collins, The Simple Path to Wealth & De Stock series

The simple path to wealth

Het begint bijna een vaste rubriek te worden op deze blog, een review van een boek met verfrissende, vernieuwende of juist confronterende financiële lessen. De laatste is alweer een tijdje geleden, hoog tijd voor een nieuwe boek review van het boek The Simple Path to Wealth! Zodat jullie meer tijd kunnen spenderen aan het toepassen van de kennis, maar wel de wijze lessen van JL Collins leren kennen! 

JL Collins, wie? 

First things first, wie is deze beste JL Collins? Sommigen claimen dat hij The Godfather of FI zou zijn, maar laten we dat even met een korreltje zout nemen, want JL had zelf bijvoorbeeld Mr. Money Mustache als voorbeeld. Een ding wat wel zeker is, is dat hij meer dan genoeg weet over hoe je met geld omgaat en hoe je het voor je kan laten werken. Het is dan ook niet voor niets dat zijn boek The Simple Path to Wealth* al meer dan 400.000 keer verkocht is over de hele wereld. Maar dat is niet het enige, inmiddels heeft hij al meerdere boeken gepubliceerd en schrijft hij zo af en toe ook nog wat op zijn financiële blog

Prima, en dat boek The Simple Path to Wealth?

Lang verhaal kort kun je de lessen van JL Collins samenvatten in twee zinnen. Je kunt zoveel kopen als je wilt, maar niets is belangrijker dan financiële vrijheid. De simpele bijbehorende formule hierbij luidt: Spend less than you earn, invest the surplus, avoid debt. Klinkt simpel toch? Maar wat bedoelt hij nou precies? Dat ga ik je uitleggen.

Als je al wat langer op deze blog rondzwerft weet je dat ik ook fan ben van het FIRO principe, financial independent retire often. Wat zoiets inhoudt dat je gedurende je carrière vaker een tussenpensioen neemt om te kunnen genieten van de tijd en fitheid die je dan hebt. Want wie zegt dat de tijd je gegund is dat je dat op je pensioengerechtigde leeftijd kunt doen. Hiervoor moet je echter wel goed gaan budgetteren en kritisch kijken naar wat er echt toe doet om die tussenpensioenen te overbruggen. JL Collins advocateert niet per se met de tussenpensioenen, maar houdt er wel vergelijkbare lessen op na. 

Dat blijkt wel uit het volgende voorbeeld. Een vriend van hem heeft een nieuwe camera gekocht om de leuke momenten van zijn opgroeiende kind vast te kunnen leggen en spoort JL Collins ook aan om een te kopen. Zijn simpele antwoord is nee, en de vriend probeert hem te overtuigen met enthousiaste argumenten zoals, ‘Een kind kan niet meer zonder een camera opgroeien!’.

Collins blijft bij zijn standpunt en zegt nuchter ‘er zijn miljoenen zonder opgegroeid, en de mijne zal ook zonder opgroeien’. Zijn punt hiermee is dat zijn vriend denkt aan wat zijn verdiende geld hem kan opleveren, leuke herinneringen op een video. Maar Collins denkt liever na over wat dat geld voor die camera eigenlijk voor hem zou kunnen gaan verdienen als hij het zou investeren. Oftewel, opportunity costs.

Het laat twee contrasterende manieren van denken zien. Ergens denken ze allebei in mogelijkheden, maar de een is kort termijn en de andere juist lange termijn. Hier heb je alleen wel de wilskracht voor nodig om op zulke momenten nee te kunnen zeggen. 

F-you money theorie

Ook deze theorie heeft raakvlakken met FIRO. JL Collins zegt over de fuck you theorie dat je, door niet roekeloos geld over de balk te smijten en zo nu en dan nee te zeggen, een buffer opbouwt. Die buffer geeft je financiële vrijheid en zorgt ervoor dat je niet een slaaf wordt die van salaris naar salaris leeft, maar dat je ook je baan op zou kunnen zeggen zonder gelijk in financiële problemen te komen.

Dit heeft als voordeel dat je meer dingen uit kunt gaan proberen, eindelijk bij die vervelende werkgever weg kunt gaan of even uit die ratrace kunt ontsnappen. Daarbij geeft het heel veel rust mocht er morgen toch ineens een recessie voor de deur staan, je zingt het immers nog wel even uit met je reserves. ;). Ik ben het hier volledig mee eens. We zouden veel verder moeten denken dat de ‘standaard 3-6 maanden die het Nibud noemt’. Dat is een standaard financiële hygiëne. F-you Money geeft pas echte vrijheid.

Vermijd schulden als de pest

Voor sommigen simpeler gezegd dan gedaan, vooral nu je tijdens je studietijd bijna niet ontkomt aan het opbouwen van schulden. Maar bouw er dan vooral niet meer op dan nodig. The Simple Path to Wealth zegt hierover dat je schulden zeker niet als normaal zou moeten zien, ondanks dat je niet de enige ben. Zie het als iets kwaadaardigs bijna waar je echt vanaf wil. Want als je schulden hebt, dan is het erg lastig om fuck you money op te bouwen. 

Hoe kom je er dan iets wat sneller vanaf? Al die lekkere koffietjes die jij haalt tijdens je lunchwandeling bij dat leuke tentje, nou die skip je dus al allereerste. Ga echt kijken naar je uitgaven aan essentiële en niet essentiële dingen. Je overleeft het wel zonder die koffie. Maar niet zonder eten in je maag. De kleine uitgaven die je doet aan niet essentiële dingen bouwen wel op als je dat een jaar of langer gaat doen. Dat geld zou je dus ook kunnen besteden aan het afbouwen van je schulden. Vooral nu de DUO schuld wel wordt opgevraagd bij het aanvragen van een hypotheek (ja, dit is ook een schuld, maar wel van een ander kaliber), is het aantrekkelijker om de schuld af te lossen. Zie schulden echt als iets dat je niet wilt hebben in je leven.

In de bijbehorende podcast aflevering (S5.27) gaan we dieper in op “good and bad debt”, maar ik ben het opnieuw volledig eens met JL. We zouden met zijn allen schulden wel weer wat meer mogen haten in plaats van te normaliseren dat iedereen torenhoge schulden heeft (duo/hypotheek etc..).

Last but not least, investeren kun je leren

En hiermee bedoelen we slim investeren. Als je een huis koopt bijvoorbeeld, ga dan voor dat wat je echt nodig hebt. Moet je echt een slaapkamer extra? Dat kost namelijk niet alleen meer hypotheek, maar ook meer voor de verzekering, onderhoud, belasting, stookkosten, meubilering en ga zo maar door. 

Maar met investeren bedoelt JL Collins ook vooral in aandelen, fondsen, ETF’s, obligaties of andere stocks en investeringen. Hou hierbij in je achterhoofd in wat voor fase van je leven je bent. Heb je geluk en heb je nog wel 30 jaar te gaan, dan kan het allemaal iets offensiever en zou je meer risico kunnen nemen. Je hebt immers nog lang de tijd om een eventuele dip in de markt weer te overkomen.

Ben je al wat ouder of een doel dat over een paar jaar, dan is het niet vreemd dat je voor wat meer zekerheid wilt gaan, zodat je meer garantie hebt op een (gelimiteerde) groei. Denk dus na over de mate van risico dat je wilt lopen in combinatie met je lange of korte termijn doelen. En, om geld te besparen, het is zeker zelf te leren, je hebt er niet per se een financieel adviseur voor nodig. Lees hier mijn ideeën en inzichten hierover.

Zoals je ziet heeft JL Collins nogal wat te vertellen in zijn boek The Simple Path to Wealth* en het boek is ook echt wel een aanrader. Mocht je dus meer willen weten over zijn kijk op financiële vrijheid en hoe je dit volgens hem zou kunnen aanpakken, koop dan zeker het boek en doe nog meer wijze lessen op! Of luister naar onze podcast, lekker voor tijdens je lunchwandeling waar je nu geen koffietje meer drinkt 😉

Disclaimer

Ik ben geen gecertificeerd of professioneel adviseur en heb zelf in beperkte mate kennis van financiële producten. Beleggen brengt risico op verlies met zich mee. Alle investeringen die je doet zijn jouw eigen keuze. Ik ben dan ook op geen enkele manier aansprakelijk. Dit artikel bevat affiliate links, welke allemaal zijn aangegeven met een sterretje* achter de link.

Deel met je vrienden:

Deze artikelen vind je wellicht ook interessant.

Mijn beste 7 personal finance tips ontvangen?

Geef een reactie